تاثیر آموزش در کنترل دیابت

جام جم آنلاین: بیماری دیابت تا اوایل قرن بیستم از جمله بیماری‌های نادر محسوب می‌شد. اما زندگی در دنیای مدرن و ماشینی امروز که با استرس و اضطراب درهم پیچیده شده و در آن استفاده از غذاهای آماده، چرب و پرکالری کاملا مرسوم و طبیعی شده است ، عواقب و عوارضی نیز به دنبال دارد که دیابت یکی از تحفه‌های آن است.تنها راه، پیشگیری و آموزش شیوه‌های کنترل آن است. پیشگیری اولیه آن است که با آموزش و اطلاع‌رسانی، شیوه زندگی مردم را اصلاح نموده و از بروز دیابت و عوارض دیابت جلوگیری کنیم.

اگر به طور جدی و ساختارمند به مباحث آموزشی توجه نشود در چند سال آینده مانند عربستان شاهد شیوع ۳۰ درصدی این بیماری خواهیم بود و این به معنای وقوع یک فاجعه ملی است و پیشگیری ثانویه، از طریق توسعه آموزش در میان بیماران دیابتی است تا از بروز عوارض سهمگین و مخرب دیابت (کوری، نارسایی کلیوی، دیالیز، قطع عضو و بیماری‌های قلبی و عروقی) جلوگیری کنیم و در نهایت حمایت مالی از طریق سازمان‌های بیمه‌گر در تمامی عرصه‌ها‌ست.

پیشگیری آموزشی به این معناست که هر بیمار دیابتی حداقل هر دو سال به ۱۵ ساعت کلاس آموزشی نیاز دارد. بدون تردید با توجه به مراجعات محدود بیمار به پزشک باید اذعان کرد که در مطب فرصت اندکی برای آموزش بیمار وجود دارد به همین جهت تنها راه موجود، توسعه و گسترش برنامه‌های آموزشی به طور ساختارمند و با همکاری پرستاران آموزش دیده است. یک برنامه آموزشی باید بر اساس دستیابی به سه هدف انتقال ساختارمند اطلاعات به بیمار، ترغیب و انگیزش‌دهی به بیمار جهت کنترل قند خون و در نهایت توانمندسازی بیمار تدوین شده باشد.

نکته‌ای که نباید از آن غافل بمانیم آن است که حتی با وجود یک برنامه معتبر جهانی در حوزه آموزش، اگر سازمان‌های بیمه‌گر در تامین هزینه‌های بیماران دیابتی همراهی و همکاری نکنند، مقابله با دیابت کما فی‌السابق ابتر و بی‌سرانجام باقی خواهند ماند. سازمان‌های بیمه‌گر در ایران باید بر اساس مطالعات آماری دنیا به این باور دست یابند که اگر از برنامه‌های آموزشی حمایت کنند و اگر در تامین هزینه‌های کنترل قند خون نظیر دستگاه‌های تست قند خون مشارکت کنند، علاوه بر این‌که هزینه‌های درمانی بیمار کاهش پیدا می‌کند، با کاهش عوارض دیابت، صرفه اقتصادی مناسبی نیز برای ایشان به وجود خواهد آمد.

بدون تردید سرمایه‌گذاری در امر آموزش و پیشگیری از دیابت و عوارض آن، هزینه کمتری به نسبت هزینه‌های درمانی عوارض دیابت، برای سازمان‌های بیمه‌گر خواهد داشت.

در اینجا باید اشاره مختصری نیز به مقوله بیمه مسوولیت پزشکی داشته باشیم. به هرحال همه بیماران دیابتی در خصوص انجام تست قند خون‌های متوالی خود نیاز به حمایت سازمان‌های بیمه‌گر در قالب خدمات بیمه مسوولیت دارند؛ چرا که در این میان اگر حادثه‌ای برای این بیماران اتفاق افتاد که ناشی از عدم کارایی دستگاه‌های تست قند خون باشد، بیمار دیابتی باید اطمینان خاطر داشته باشد که این هزینه از جانب بیمه جبران خواهد شد.